Το πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση ότι βγήκαμε απ'το κέντρο μας και λειτουργούμε πάλι από θέση επιθυμίας (desire) που δεν είναι μόνο μια κατάσταση πλεονεξίας σε σχέση με αποκτήματα (πχ θέλω αυτό κι εκείνο), αλλά όταν λέμε επιθυμία στην πνευματικότητα εννοούμε κάθε σκέψη κι ενέργεια που μας βγάζει απ'την πληρότητα και μας κάνει να βιώνουμε το ανικανοποίητο. Οπότε το επόμενο βήμα, μετά την αναγώριση αυτής της αναταραχής, -την οποία θα την αισθανόμαστε και στο σωματικό επίπεδο σαν αεικινησία ή ρηχή κι ακανόνιστη αναπνοή-, έρχεται η ώρα να επαναφέρουμε τον εαυτό μας συνειδητά στο κέντρο, στη γαλήνη που είχαμε πετύχει. Όσο πιο συχνά προσπαθούμε κάτι τέτοιο, τόσο πιο πολύ θα κρατά, και θα φτάσουμε σε κάποια φάση σε σημείο που η εσωτερική μας ηρεμία δεν μπορεί να διαβληθεί από καμία εξωτερική καταιγίδα. Είναι καθαρά θέμα εξάσκησης.
Με την εξάσκηση στην επαγρύπνηση αυτή, θα παρατηρήσουμε ότι οι προσκολλήσεις μας είναι αυτές που μας ταράζουν και μας προκαλούν φόβο κι εκνευρισμό. Οι βουδιστές λένε για τα 5 εμπόδια προς τη φώτιση:
The Five Hindrances (nivarana) to Enlightenment
1 | kamacchandra | Sensual desire |
2 | vyapada | Ill-will or aversion |
3 | uddhacca-kukkucca | Restlessness and scruples (anxiety) |
4 | thina-middha | Sloth and Unconsciousness |
5 | vicikiccha | Doubt |
Όλα τα παραπάνω προέρχονται από κάποιας μορφής προσκόλληση. Η προσκόλληση είναι αδρανές υλικό, αργές ενέργειες, τις οποίες καλούμαστε να υπερνικήσουμε με την προσπάθεια για Χαρά, για δημιουργία και ζωή. Η αδράνεια είναι ο εχθρός μας εδώ στη γη, και αυτό ουσιαστικά λέγεται προσκόλληση και έχει άπειρες εκφάνσεις, τις οποίες αν θέλετε μπορείτε να παρατηρήσετε και να καταγράψετε. Οποιαδήποτε σκέψη/θέση άρνησης και φόβου, μας καταδεικνύει κάποια μας προσκόλληση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου