Οι άνθρωποι γεννιούνται με ένα παραπονετικό κλάμα απόγνωσης. Πρέπει όμως να αναχωρούν από τον κόσμο με ένα χαμόγελο χαράς. Αυτός είναι ο σκοπός της ύπαρξης των χρόνων που ζουν στο ενδιάμεσο. Αλλά όλα αυτά τα χρόνια τα ξοδεύουν άσκοπα. Ο Θεός, ο οποίος είναι η άγκυρα που σώζει τον άνθρωπο από τις τρικυμίες της θλίψης και της απελπισίας, απορρίπτεται και αγνοείται. Ο άνθρωπος κλυδωνίζεται από τη μια επιθυμία στην άλλη, από τη μια θλίψη στην άλλη, μέχρις ότου χάσει τη λογική του από την απελπισία και εξαντληθεί από τις ανατρεπόμενες επιδιώξεις του. Οι περισσότερες ασθένειες οφείλονται σ' αυτή την απόγνωση και την εξάντληση.
-Σάι Μπάμπα
Πνευματικοτητα - Συνειδητοτητα - Ελευθερια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου